2.1 Historia pixka bat

Kontainerrak erabiliz aplikazioak hedatzea gaur egun oso modan dagoen arren, ez da kontzeptu berria, 80ko hamarkadatik existitzen baita UNIX sistemetan chroot kontzeptuarekin.

Chroot, “chroot kaiolak” bezala ere ezaguna, komandoak direktorio baten barruan exekutatzea ahalbidetzen zuen, hasiera batean ibilbide horretatik irten ezin zela suposatuz. Segurtasun-murrizketa oso gutxi zituen, baina kontainer-sistemarako lehen urratsa izan zen.

LXC 2008an sortu zen, Linux kernelaren hainbat funtzionaltasun erabiliz prozesu desberdinak exekutatu eta bere sare-espazioa izan zezakeen ingurune birtual bat eskaintzeko. LXC-rekin batera tresna ugari sortu ziren kontainer hauek kontrolatzeko, baita txantiloiak sortzeko eta LXC-rekin programazio-lengoaia desberdinetatik interakzioa ahalbidetzen duen API bat ere.

Beste teknologia batzuk ere egon dira Linuxen, hala nola OpenVz, baina guk Dockerri erreparatuko diogu, gaur egun ezagunena baita.

2.2 Zer da kontainer bat eta nola sortzen da

Docker azpiegituraren barruan kontainer bat zer den eta nola sortzen den ulertzeko, hainbat kontzeptu bereizi behar ditugu:

• Docker irudia
• Docker kontainerra

Ondoren xehetasun handiagoz azalduko dira.

2.2.1 Docker irudiak

Kontainer bat sortzeko “irudi” bat erabiltzea beharrezkoa da, hau da, aplikazioaren kodea eta exekutatzeko behar dituen mendekotasun guztiak biltzen dituen fitxategi immutagarria (aldatu ezin dena). Horrela, azkar eta modu fidagarrian exekutatu daiteke, edozein ingurunean.

Irudiak, bere jatorri irakurketa-soilekoari esker, “txantiloi” gisa har daitezke, aplikazio bat exekutatzeko behar dituen ingurune osoa, une jakin bateko ordezkaritza direlako. Konsistentzia hori Docker-en ezaugarri nagusietako bat da.

Irudi batek interesatzen zaigun zerbitzua eta haren mendekotasunak ditu, eta exekutatzen den zerbitzaritik independenteak dira.

Irudi bat beste irudi batzuk oinarri gisa erabiliz sor daiteke. Adibidez, PHPMyAdmin irudiak PHPMyAdmin aplikazioa biltzen du PHP (8.1-apache bertsioa) irudiaren gainean, eta honek berriz Debian (11-slim bertsioa) irudia erabiltzen du.

Sortutako irudiei gehienetan etiketak (tags) eransten zaizkie bertsioak edo barne-ezaugarriak bereizteko. Sortzaile bakoitzak bere intereseko etiketak sortzen ditu. Adibidez:

• latest: Sortutako azken irudiari deritzo.
• php:8.1-apache: Irudi honetan PHPren bertsioa 8.1 dela eta Apache ere baduela adierazten du.

Erabili ditzakegu irudi publikoak komunitateak igotako irudiak gordetzen dituen registry publiko baten bidez deskargatuz. Gehien erabiltzen den registry nagusia Docker Hub da.

Docker irudiak publikoak edo pribatuak izan daitezke, eta registry izeneko biltegi batean gordetzen dira; ezagunena Docker Hub da

Gure irudi pribatuak sor ditzakegu, eta horiek gure ekipoetan gorde edo guk sortutako registry pribatu batean eduki ditzakegu (ordainpeko zerbitzuak ere badaude).

2.2.2 Docker kontainerrak

Docker exekuzio-denborako ingurune birtualizatu bat, non erabiltzaileek aplikazioak isolatu ditzaketen kontainer bat da. Kontainer hauek unitate trinkoak eta eramangarriak dira, eta baliabideen mugaketa-sistema aplika dakieke.

Kontainer bat irudi baten bidez sortzen da; irudi horren exekutagarri den bertsioa da, ingurune birtualizatu batean sortuta.

Kontainer bat irudi baten bidez sortzen da eta haren exekutagarri den bertsioa da. Horretarako, irudi immutagarriaren gainean idazketa-geruza bat sortzen da, eta hor idatzi daitezke datuak. Irudi base beraren bidez kontainer mugagabeak sor daitezke.

Idazketa-geruza ez da iraunkorra eta kontainerra ezabatzean galtzen da, hau da, kontainer baten datuak ezabatzen dira kontainer bera ezabatzean. Portaera hau saihesteko, datuen bolumen iraunkorra erabil daiteke, horrela datu horiek ez dira galduko.

Kontainer baten barruan sortutako datuak ezabatzen dira kontainerra ezabatzean

2.3 Kontainerrak vs. Makina birtualak

Makina birtualen erabilera oso hedatua dago, gero eta errazagoa baita hauek sortzea. Honek ez du esan nahi beti aukera onena denik; beraz, konparaketa bat egingo da, makina birtualekin eta kontainer-sistemekin garapena egiterakoan, kontuan hartu beharreko alderdi desberdinak aztertuz.

2.3.1 Azpiegitura

Makina birtualak sortzeak aukera ematen digu ingurune isolatuak sortzeko, bertan nahi dugun Sistema Eragilea instalatzeko eta, horrekin batera, behar dugun softwarea eta zerbitzuak instalatzeko.

Makina birtualak hardware-mailan birtualizatzen dira; horretarako beharrezkoa da Sistema Eragile bat hipervisorearekin, birtualizazioa ahalbidetzeko. Bestalde, kontainerrak aplikazio-geruzan birtualizatzen dira, eta horrek sistema askoz arinago bihurtzen du, baliabide horiek kontainer barruan exekutatu nahi ditugun zerbitzuetan erabil daitezen.

Irudian konparaketa bat ikus daiteke: 3 aplikazio desberdin makina birtualetan edo kontainer desberdinetan martxan jarriz nola geratuko litzatekeen azpiegitura.

Irudian ikus daitekeenez, zerbitzu bakoitza makina birtual bereizi batean izatean, sistema eragile osoa birtualizatu behar da, eta horrek baliabide-kostua (RAM memoria eta disko gogorra) eta konfigurazioan eta segurtasunean denbora-kostua dakar.

Kontainerrak erabiliz azpiegitura nabarmen sinplifikatzen da

Bestalde, kontainer-sistema batean, kontainer bakoitza zerbitzu isolatu bat da, eta hasiera batean bere parametroak konfiguratzeaz bakarrik arduratu beharko gara.

3.1 Instalazioa

Sistema eragilearen arabera, Docker modu ezberdinetan instala daiteke. GNU/Linux sistema eragileetan banaketa bakoitzak bere pakete propioa dauka instalazioa egiteko.

ruben@vega:~$ sudo apt install docker.io

3.1.1 Windows eta/edo Mac-en instalazioa

Windows eta MacOS sistemetan Docker Desktop instalatzeko aukera dago; bertsio honek makina birtual bat erabiltzen du instalazioa errazteko. Hala ere, CLI ere instalatzen da, eta aurrerago ikusiko ditugun komandoak erabiltzeko aukera ematen du.

Windows kasuan, BIOS/UEFI-n birtualizazioaren luzapenak gaituta izatea beharrezkoa da, eta bi aukera hauetako bat konfiguratu behar da Docker Desktop instalatu aurretik:

• WSL2 erabiltzea.
• UHyper-V eta Windows kontainer-sistema erabiltzea.

3.2 Konfigurazioa

Instalazioa egin ondoren ikusiko dugu Docker zerbitzuak interfaze berri bat sortu duela gure makinan, zeinaren IPa 172.17.0.1/16 den, lehenetsitako helbideratzearen arabera.

ruben@vega:~$ ip a
...
3: docker0: <BROADCAST,MULTICAST,UP,LOWER_UP> mtu 1500 qdisc noqueue
    link/ether 02:42:9c:1f:e2:90 brd ff:ff:ff:ff:ff:ff
    inet 172.17.0.1/16 brd 172.17.255.255 scope global docker0
      valid_lft forever preferred_lft forever

IP honek zubi lana egingo du (makina birtualetan gertatzen den antzera) kontainer berriak abiatzen ditugunean. Kontainerrak 172.17.0.0/16 sarearen barruan egongo dira, hau da, ekipoaren sare nagusitik isolatuta.

3.3 Docker erabiltzea pribilegiorik gabeko erabiltzaile batekin

Docker erabiltzeko root/administratzaile baimenik ez duen erabiltzaile batekin, erabiltzaile hori talde baten barruan gehitu behar da. Docker non erabiltzen dugunaren arabera, modu batean edo bestean egin beharko dugu.

ruben@vega:~$ sudo addgroup ruben docker
[sudo] password for ruben:
Adding user `ruben' to group `docker' ...
Adding user ruben to group docker
Done.

ruben@vega:~$ newgrp docker

PS C:\Users\ruben> net localgroup "docker-users" "usuario" /add

3.4 Lehen urratsak

docker komandoak aukera asko ditu, beraz gomendagarria da parametro gabe exekutatzea. Horrela aukera guztiak eta bakoitzaren laguntza sinplifikatu bat ikus daitezke.

ruben@vega:~$ docker
Usage:  docker [OPTIONS] COMMAND

Management Commands:
builder     Manage builds
completion  Generate the autocompletion script for the specified shell
config      Manage Docker configs
container   Manage containers
context     Manage contexts
image       Manage images
manifest    Manage Docker image manifests and manifest lists
network     Manage networks
node        Manage Swarm nodes
plugin      Manage plugins
secret      Manage Docker secrets
service     Manage services
stack       Manage Docker stacks
swarm       Manage Swarm
system      Manage Docker
trust       Manage trust on Docker images
volume      Manage volumes

Commands:
...

Aukera hauetako bakoitzari --help parametroa gehi dakioke laguntza erakusteko. Moztu den bigarren atal batean komando gehiago sartzen dira.

Docker zerbitzua martxan dagoela ziurtatzeko, docker info erabil dezakegu, zerbitzuari buruzko informazio ugari erakutsiko diguna. Baina benetan nahi duguna bada egiaztatzea ea kontainerren bat martxan dagoen, errazagoa da docker ps erabiltzea (hau da docker container ls-en bertsio sinplifikatua):

ruben@vega:~$ docker ps
CONTAINER ID   IMAGE     COMMAND   CREATED   STATUS    PORTS     NAMES

ruben@vega:~$ docker container ls
CONTAINER ID   IMAGE     COMMAND   CREATED   STATUS    PORTS     NAMES

Kasu honetan, ez dago kontainerrik abiarazita, eta zerrendako zutabeen goiburuak soilik erakusten dira.

3.5 Gure lehen kontainerra abiarazten

Orain gure lehen kontainerra sortzeko unea da. Horretarako, kontsola erabiltzen ari garenez, docker komandoa erabili behar da parametro sorta batekin. Kasu honetan, Apache HTTPD zerbitzua abiaraztea aukeratu da:

ruben@vega:~$ docker run -p 80:80 httpd
AH00558: httpd: Could not reliably determine the server's ...
AH00558: httpd: Could not reliably determine the server's ...
[Fri Mar 24 18:25:14.194246 2023] [mpm_event:notice] ...
[Fri Mar 24 18:25:14.194347 2023] [core:notice] [pid  ...
172.17.0.1 - - [24/Mar/2023:18:25:41 +0000] "GET / HTTP/1.1" 304 -

Apache zerbitzuaren log-ak ikusten ditugu abiaraztean, eta nabigatzailean http://localhost helbidera joanez gero, hauxe erakusten du:

Eta komandoak zer egiten duen ulertzeko, parametroak hauek dira:

• docker: Docker kontsolako bezeroa.
• run: Komando bat exekutatzen du kontainer berri batean (eta ez badago sortzen du).
• -p 80:80: Zerbitzariaren 80 portuan argitaratzen du kontainerrean erabiltzen den 80 portua. Pentsa daiteke port-forward bezala egitea dela firewall batean.
• httpd: Abiaraziko den kontainerraren irudia da. Kasu honetan, Apache HTTPD zerbitzariaren irudia da.

Eta docker-aren egoerak zer erakusten duen begiratuz gero, kontainerra abiarazita agertzen dela ikus dezakegu.

ruben@vega:~$ docker ps
CONTAINER ID   IMAGE     COMMAND       CREATED         STATUS         PORTS               NAMES
a1c3362b0d6c   httpd     "httpd-..."   3 seconds ago   Up 2 seconds   0.0.0.0:80->80/tcp  great

PORTS zutabean ikus daiteke nola agertzen den 0.0.0.0:80 portua (sistema eragileko edozein IP-rentzat 80 portuan entzuten duena), eta hori kontainerraren barneko 80/TCP portura birbideratzea dela.

3.6 Kontainerrak backgroundean eta aukera gehiago

Aurreko adibidean ikus daitekeenez, kontainerra lehen planoan geratzen da, Apache-ren log-ak erakutsiz. Honek garapenean gertatzen ari dena ikusteko balio dezake, baina ideia ona da kontainerra background moduan abiaraztea, eta behar dugunean log-ak kontsultatzea.

Jarraian Apache kontainer berri bat abiaraziko da parametro berriekin:

ruben@vega:~$ docker run --name mi-apache -d -p 8080:80 httpd

Parametro berriak honako hauek dira:

• --name mi-apache: Modu honetan kontainerari izen bat ematen zaio, sortutako kontainer guztien artean azkar identifikatzeko.
• -d: Parametro honek komandoa detach moduan exekutatzea ahalbidetzen du, eta horrela kontainerraren exekuzioa background-era bidaltzen du.
• -p 8080:80: Kontainerrean erabiltzen den 80. ataka zerbitzarian 8080. atakara publikatzen du. Pentsa daiteke firewall batean port-forward bat egitea bezalaxe.

3.7 Kontainerrak gelditu, abiarazi eta ezabatu

Orain arte kontainerrak sortzen ikasi dugu, baina batzuetan interesgarria izan daiteke ez erabiltzen ari garen kontainer bat gelditzea, edo bere funtzioa bete duenean, ezabatzea.

ruben@vega:~$ docker stop mi-apache

5.1 Bolumen idazgarria gehitu kontainer bat sortzerakoan

Kontainer bat sortzerakoan bolumen bat gehitzean, lehenetsita irakurketa-idazketa moduan sortzen da. Kontainer barruan bide zehatz batean egindako edozein idazketa, fitxategia anfitrioi sistema eragileko bide adierazian sortzea ekarriko du.

ruben@vega:~$ ls /opt/mysql-data
ruben@vega:~$ docker run -d -p 3306:3306 --name mi-db \
    -v /opt/mysql-data:/var/lib/mysql \
    -e MYSQL_ROOT_PASSWORD=my-secret-pw \
    mysql:latest
ruben@vega:~$ ls /opt/mysql-data
auto.cnf      client-key.pem      '#innodb_temp'      server-cert.pem   ...

Adibide honetan, MySQL irudia erabiliz kontainer bat sortu da, bolumen bat esleituta (lehenetsita idazketa baimentzen duen moduan esleitzen da) eta gero pasahitzarekin konektatzeko beharrezko parametro batekin.

• -v /opt/mysql-data:/var/lib/mysql: -v parametroaren bidez kontainerrei bolumen bat pasatuko zaiela adierazten zaie. Gero, anfitrioi sistema eragileko bidea /opt/mysql-data zehazten da, kontainer barruan /var/lib/mysql muntatuko dena.

• -e MYSQL_ROOT_PASSWORD=my-secret-pw: “-e” parametroak kontainerrei ingurune-aldagaiak pasatzeko balio du. Kasu honetan, eta MySQL irudiaren webgunean azaltzen den bezala, hau da datu-basea hasieratzen den bitartean root erabiltzailearen pasahitza esleitzeko modua.

Kontainerra sortu ondoren, eta docker ps komandoa erabiliz kontainerra martxan dagoela ziurtatu ondoren, anfitrioi sistema eragiletik edo beste edozein lekutik aurretik zehaztutako pasahitzarekin konekta daiteke.

ruben@vega:~$ mysql -h127.0.0.1 -uroot -P3306 -p
    Enter password:
    ...
    MySQL [(none)]> show databases;
    +--------------------+
    | Database           |
    +--------------------+
    | information_schema |
    | mysql              |
    | performance_schema |
    | sys                |
    +--------------------+
    4 rows in set (0,007 sec)

5.2 Irakurketa-bakarrik moduan bolumena gehitu

Jarraian azalduko dira pausoak PHPz sortutako web sinple bat daukan kontainer bat martxan jartzeko, web hori anfitrioi sistema eragileko /opt/www-data bidean dagoena.

ruben@vega:~$ ls /opt/www-data
index.php
ruben@vega:~$ docker run -d -p 80:80 --name mi-web \
    -v /opt/www-data:/var/www/html:ro \
    php:8.2.4-apache

Kontainer hau sortzean esleitutako parametro berria hau da:

• -v /opt/www-data:/var/www/html:ro: Bolumen bat esleituko diogula adierazteko, anfitrioi sistema eragileko /opt/www-data bidea kontainer barruko helbidearekin lotuz eta irakurketa-bakarrik moduan ezarriz /var/www/html.

Geroago, Docker kontainer baten barruan nola sartu ikusiko dugunean, komando hau erabil daiteke kontainer barruko bidea bisitatzeko eta benetan irakurketa-bakarrik moduan dagoela egiaztatzeko.

5.3 Docker kontainer baten barruan sartzea

Normalean ez da beharrezkoa kontainer baten barruan sartzea, izan ere, aurretik esan bezala, bertan egindako aldaketa guztiak galtzen dira (bolumen iraunkor baten barruan ez bada).

Hala ere, probak egiteko edo irudi baten funtzionamendu zuzena egiaztatzeko, kontainer baten barruan sartzea interesgarria izan daiteke. Horretarako, exekutatu beharreko komandoa hau da:

ruben@vega:~$ docker exec -it mi-db /bin/bash

Erabilitako parametroak hauek dira:

• exec: Martxan dagoen kontainer baten barruan komando bat exekutatu nahi dugula adierazten du.
• -it: Bi parametro elkartuta dira; sarrera irekita mantentzeko (modu interaktiboa) eta TTY (kontsola) bat sortzeko balio dute.
• mi-db: Sartu nahi dugun kontainerraren izena da. Halaber, kontainerraren IDa ere adierazi daiteke.
• /bin/bash: Exekutatu nahi dugun komandoa da. Kasu honetan, bash shell bat. Zenbait kasutan shell hau ez dago instalatuta eta /bin/sh erabili behar da.

Kontuan hartu behar da kontainer baten barruan aplikazioa/zerbitzua funtzionatzeko beharrezkoa den software minimoa bakarrik dagoela, beraz, komando asko ez dira existituko.

8.1 Containerd eta runc

Aukerarik gordinena OCIk eskaintzen dituen sistemak erabiltzea da, hau da:

• Containerd: Kontainerren exekuziorako zerbitzua.
• runc: kontsolako komandoa, kontainerrak sortu eta abiarazteko aukera ematen duena.

Sistema hau, “zuzena” izan arren (sistemako komandoak zuzenean erabiltzen dituelako), konplexuagoa izan daiteke. Zenbait kasutan, lan batzuk egiteko Docker-ekin edo beste alternatiba batzuekin zuzenean egiten diren ekintza batzuk hemen hainbat pausotan egin behar dira.

8.2 Nerdctl

Nerdctl containerd-rako komando-lerroko programa bat da, Docker-ekin bateragarria. nerdctl-ek bere FAQan azaltzen duen bezala, Docker-ek ez dituen baina containerd-ek dituen ezaugarri aurreratuak errazago erabiltzea eta esperimentatzea helburua da.

Komando-lerro mailan Docker-ekin bateragarria denez, Docker-ekin egiten jakin dugun edozein lan nerdctl erabiliz ere egin dezakegu:

ruben@vega:~$ nerdctl ps
CONTAINER ID   IMAGE     COMMAND   CREATED   STATUS    PORTS     NAMES

8.3 Podman

Podman kontainerrak, irudiak, podak eta Kubernetes-en kontrola modu lokalean kudeatzeko sistema bat da. Red Hat-ek garatua da.

Podman-ek Docker Desktop-en antzeko interfaze grafikoa dauka, eta honek bezala, Windows eta MacOS inguruneetan barnean Podman exekutatuko den Linux sistema batekin makina birtual bat sortuko du.

Docker irudiak

9.1 Dockerfile-eko instrukzioak

Dockerfile fitxategian erabil daitezkeen instrukzioen kopurua mugatua da, eta dokumentazioan azaltzen dira. Azpimarratzekoak honako hauek dira:

• ADD: Irudiari fitxategi edo direktorio propioak gehitzeko balio du, zerbitzua abiaraztean eskuragarri egon daitezen. Adibidez, konfigurazio-fitxategiak edo gure aplikazioaren kodea. Interneteko URLak edo GIT errepositorioak ere erabili daitezke jatorri gisa.
• CMD: Eduki honek adierazten du zein komando exekutatuko den edukiontzia abiaraztean. Komando honek parametroak izan ditzake. Irudia sortzean CMD bakarra egon daiteke, eta gehiago jartzen badira, azkena erabiliko da.
• COPY: ADD-en antzekoa. Konparazio orri batean azaltzen dira bien arteko aldeak.
• ENTRYPOINT: Edukiontzia exekutagarri gisa erabiliko denean erabiltzen da. Guk sortutako script bat izan daiteke. Dokumentazioan atal bat dago non CMD eta ENTRYPOINT-en arteko interakzioa azaltzen den.
• ENV: Ingurune-aldagaiak ezartzeko balio du.
• EXPOSE: Irudia abiaraztean erabiliko diren portuak (eta protokoloa) Docker-i adierazten dizkio.
• FROM: Dockerfile bat baliozkoa izan dadin FROM direktiba batekin hasi behar du, erabiliko den oinarrizko irudia adierazteko. Normalean irudi ofizialak erabiltzen dira. Docker-ek Alpine Linux erabiltzea gomendatzen du, RAM kontsumo baxua duelako, besteak beste.
• RUN: Edozein komando exekutatzeko instrukzioa da, eta irudiari geruza berri bat gehitzen dio.
• VOLUME: Kanpoko bolumenak izan behar dituzten direktorioak erakusteko balio du (adibidez: datu-baseen biltegiratze direktorioak, konfigurazio direktorioak…).
• WORKDIR: Ondoren exekutatuko diren RUN, CMD, ENTRYPOINT, COPY eta ADD komandoentzat direktorioa ezartzen du.

Beste instrukzio batzuk ere badaude, baina hauek dira irudi propio bat sortzeko oinarrizkoenak.

13.1 Konfigurazio aurreratua

Konfigurazio aurreratu bat egiteko, dokumentazio hau erabil daiteke, bi ikuspegitatik:

• wsl.conf: konfigurazio-fitxategia, distribuzioetako /etc direktorioan kokatzen dena. Konfigurazio honek soilik eragina du dagokion distribuzioan. Aurrerago Docker erabiltzeko adibide bat ikusiko dugu.

• .wslconfig: Windows erabiltzailearen direktorioan dagoen fitxategia. Fitxategi honek WSL 2-rekin instalatutako distribuzio guztiei eragingo dien konfigurazioa izango du.

16.1 Fitxategi-sistemen errendimendua WSL-n

WSL nola funtzionatzen duen eta fitxategi-sistemen kudeaketa Windows sistema ostalariaren eta Linux azpisistemaren artean nola egiten den ikusita, argi izan behar dugu bi fitxategi-sistema independente daudela, baina elkarreragingarriak direla:

• Windows fitxategi-sistema: Gure Windows ordenagailuaren fitxategi-sistema da. Kontuan izan behar da, Linux azpisistemara sartzean, lehenespenez fitxategi-sistema horretan gaudela:

PS C:\Users\ruben\Desktop> wsl -d Ubuntu
ruben@DESKTOP-1RVJ3UP:/mnt/c/Users/ruben/Desktop$

Ikus daitekeen bezala, Ubuntun sartzean, gauden bidea hau da: /mnt/c/Users/ruben/Desktop, hau da, Windows fitxategi-sistema (C:) Linux-eko bidean muntatuta dagoena /mnt/c. Horregatik, Linux-etik Windows fitxategi-sistema osoa izango dugu eskuragarri bide horretatik.

• Linux azpisistemaren fitxategi-sistema: Sortu dugun Linux makina birtualak bere fitxategi-sistema propioa dauka, edozein Linux-en bezala, / direktorioan.

ruben@DESKTOP-1RVJ3UP:/mnt/c/Users/ruben/Desktop$ cd
ruben@DESKTOP-1RVJ3UP:~$ pwd
/home/ruben

Ikus daitekeen bezala, pwd komandoarekin, orain Linux errealeko fitxategi-sisteman gaude.

Linux azpisisteman aplikazioak erabiltzerakoan, gomendagarria da beti Linux-eko fitxategi-sistemaren barruan egitea, eta ez muntatutako sisteman, errendimendua askoz txikiagoa baita muntatutako sisteman. Beraz, ziurtatu behar dugu aplikazioa bide egokian dagoela.

17.1 Docker Engine WSLn instalatzea

Batzuetan interesgarria izan daiteke ez erabiltzea Docker Desktop, Docker-en kontrol osoa izan nahi dugulako, Linux makina birtual oso baten instalazioan bezala. Horregatik, dagokion Linux azpisistemaren funtzionamenduan aldaketa txiki bat egin behar dugu.

Adibidez, Ubuntu banaketako Linux azpisistema sortu badugu, bertan sartu beharko gara, eta /etc/wsl.conf fitxategi bat sortu beharko dugu hurrengo edukiarekin.

[boot]
systemd=true

Banaketatik irteten gara eta bere berrabiaraztea behartu behar dugu. Behin urrats hauek eginda, berriro instantzian sartzen bagara, systemd martxan egongo da eta, beraz, Docker Engine instalatu eta erabili ahal izango dugu ohiko moduan sortutako makina birtual baten moduan.